¹Department of Pharmacology, Faculty of Pharmacy, University of Inonu, TR-44280 Malatya - TURKEY
²Department of Biochemistry, Faculty of Veterinary Medicine, University of Ataturk, TR-25240 Erzurum - TURKEY
³Department of Statistics, Faculty of Science, University of Firat, TR-23200, Elazig - TURKEY
⁴Department of Pathology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Firat, TR-23200 Elazig - TURKEY
⁵Department of Biochemistry, Faculty of Veterinary Medicine, University of Firat, TR-23200 Elazig - TURKEY DOI : 10.9775/kvfd.2016.16094 Dünyada mantar zehirlenmelerine bağlı ölümlerin yaklaşık 90%"ına Amanita phalloides türü mantarlar neden olmaktadır. Alfa-amanitin, bisiklik oktapeptid yapıda bu zehirlenmelerden sorumlu ana yapıdır. Bu çalışmada, enginar sulu yaprak ekstresinin oluşturulan toksisite üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada, Sprague-Dawley cinsi 28 erkek rat rastgele 4 gruba ayrıldı. Gruplar, kontrol grubu (serum fizyolojik 0.1 mL ip), alfa-amanitin (3 mg/kg tek doz ip), enginar yaprak ekstresi (oral 1.5 g/kg, 14 gün) ve tedavi uygulanan (alfaamanitin 3 mg/kg tek doz ip+ enginar yaprak ekstresi oral 1.5 g/kg, 14 gün) olmak üzere belirlendi. Alfa-amanitinin karaciğer malondialdehit (MDA) düzeyini arttırdığı, süperoksit dismutaz (SOD), glutatyon peroksidaz (GSH-Px), katalaz (CAT) aktiviteleri ile glutatyon (GSH) düzeyini düşürdüğü tespit edilmiştir. Enginar sulu yaprak ekstresi takviyesinin MDA seviyesini düşürürken antioksidan parametrelerde ve histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu saptanmıştır. Çalışma sonucunda, alfa-amanitin kaynaklı karaciğer hasarına karşı enginarın sulu ekstresinin kullanımının, tedaviye destek olarak kullanılabileceği düşünülmektedir Anahtar Kelimeler : Enginar, Alfa-Amantin, Antioksidan, Amanita phalloides, Hepatotoksisite