¹Indonesian Beef Cattle Research Station, Jalan Pahlawan 2, Grati, Pasuruan, East Java, 67184, INDONESIA DOI : 10.9775/kvfd.2021.25734 Madura sığırı, tropikal ortamların etkisine yüksek adaptasyon kabiliyetine sahip yerel besi sığırlarından birisi olup, korunması ve verimliliğin artırılması gereken yerel gen kaynaklarından biridir. Bu çalışmada, Besi Sığırı Araştırma İstasyonu (BCRS) Islah Yönetimi kapsamında Madura sığırlarının verimliliğinin değerlendirilmesi amaçlamıştır. Selektif koleksiyondan138 dişi ve 6 erkek Madura sığırı seçildi. Bunlar, Litbangtan ortak kafes modeli ile 15-20 dişi için 1 erkek olacak şekilde doğal çiftleşme yöntemi ile BCRS Islah Yönetimi kapsamında büyütüldüler. Parametreler, ilk çiftleşme yaşı, ilk doğum yaşı, buzağılama aralığı (CI), servis periyodu (DO), buzağılama oranı (CvR) ve buzağı verimi (CC) idi. Sonuçlar, Madura sığırlarının ilk çiftleşme yaşının 23.2±1.26 ay ve ilk doğum yaşının 32.7±1.25 ay (ortalama ± SE) olduğunu göstermiştir. Madura sığırları, 78.1±22.1 günlük servis periyodu ile en kısa buzağılama aralığına (358.1±22.1) ve %70 buzağılama oranı ve %90 buzağı verimine sahipti. Selektif koleksiyondan gelen Madura sığırlarının ilk çiftleşme yaşı ve ilk doğum yaşı, orijinal yerlerindeki Madura sığırlarına benzerdi. Bunun nedeni, aynı çiftleşme modelinin uygulanmasıydı ve buzağılama aralığı ve servis periyodu değerleri gözlem süresince daha iyi hale geldi. Madura sığırlarının BCRS Islah Yönetimi altında yetiştirilmesinin üreme değerlerini iyileştirdiği sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler : Besi Sığırı Araştırma İstasyonu, Islah yönetimi, Madura sığırı, Verimlilik