¹Department of Histology and Embryology, Faculty of Veterinary Medicine, Kafkas University, TR-36100 Kars - TURKEY
²Department of Histology and Embryology, Faculty of Medicine, Kafkas University, TR-36100 Kars - TURKEY
³Department of Histology and Embryology, Faculty of Veterinary Medicine, Near East University, 99138, Nicosia, Turkish Republic of Northern Cyprus DOI : 10.9775/kvfd.2019.23002 Diyabetes mellitus, çeşitli organ ve sistemlerde fonksiyonel bozukluklara neden olan sistemik bir hastalıktır. Çalışmamızda STZ ile diyabet oluşturulan farelerin böbreğinde HGF ve PCNA"nın immunohistokimyasal lokalizasyonu incelendi. Çalışmada 24 adet swiss albino fare kontrol, sham ve diyabet olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Diyabet oluşumu için 100 mg/kg dozunda streptozosin intraperitoneal (ip) uygulandı. HGF ve PCNA immunoreaktivitesini belirlemek amacıyla Avidin-Biotin-Peroksidaz Kompleks (ABC) tekniği uygulandı. Diyabetik böbrek dokusunda bazı tubulus proksimalis ve distalis epitellerinde yer yer düzensizlik ve hidropik dejenerasyon görüldü. Bazı Bowman aralıklarında daralma gözlendi. HGF ve PCNA immunoreaktivitelerinin özellikle iç kortekste yoğun, medulla da ise zayıf olduğu gözlendi. Tubulus proksimalis ve distalis epitellerinde tek tek hücrelerde daha yoğun HGF ve PCNA immunoreaktivitelerine rastlandı. Tubulus proksimalislerdeki immunoreaktivitenin Tubulus distalislere göre daha yoğun olduğu belirlendi. Ayrıca HGF ve PCNA immunoreaktivitelerinin gerek tubüller arası intersitisyel bölgede gerek ise duktus papillariste yoğun olduğu tespit edildi. HGF immunoreaktivitesinin diyabetlilerde diğer gruplara göre daha zayıf olduğu gözlendi. PCNA immunoreaktitivitesinin genel olarak diyabetlilerde azaldığı ancak diyabetiklerin glomeruluslarında artmış olduğu görüldü. Bunun nedeninin ise mezengial hücrelerin artışından kaynaklandığı düşünüldü. Anahtar Kelimeler : Diyabetes mellitus, HGF, İmmunohistokimya, Böbrek, PCNA