¹Hazara University, Faculty of Sciences, Department of Botany, 21130, Mansehra - PAKISTAN
²Hacettepe University, Faculty of Pharmacy, Department of Pharmacognosy, TR-06100 Ankara - TURKEY DOI : 10.9775/kvfd.2018.20557 Bu çalışmada, Incarvillea emodi"nin antioksidan ve sitotoksik etkileri araştırılmıştır. Pakistan"ın farklı bölgelerinden toplanan Incarvillea emodi"nin farklı kısımlarından hazırlanan sulu ekstrelerin radikal süpürücü etkileri, 2,2-difenil-1-pikrilhidrazil (DPPH), nitrik oksit (NO), süperoksit (SO) ve 2,2"-azino-bis 3-etilbenzotiyazolin-6-sülfonik asit (ABTS•+) radikallerine karşı incelenmiştir. Bir ekstrenin üç poliamit kolon fraksiyonunun DPPH radikal süpürücü etkileri de araştırılmıştır. Ekstrelerin sitotoksik aktiviteleri, MTT [3-(4,5-dimetiltiyazol-2-il)- 2,5-difeniltetrazolyum bromür] yöntemi kullanılarak Hep-2 (insan larinks epidermoit karsinoma) kanser hücre dizisine karşı saptanmıştır. Ayrıca, en etkili poliamit kolon fraksiyonunda, feniletanoit glikozitlerinin varlığını göstermek için bir HPLC-DAD sistemi geliştirilmiştir. Ekstrelerin serbest radikal süpürücü etkileri, referans antioksidanlar, 3-t-butil-4-hidroksianizol (BHA), kersetin ve askorbik asit (AA) ile karşılaştırılabilir seviyede bulunmuştur. Hep-2 kanser hücre dizisine karşı konsantrasyona bağlı sitotoksik aktivite gözlenmiştir. HPLCDAD sistemine uygulanmış etkili poliamit kolon fraksiyonunda, akteozit ve lökoseptozit A isimli 2 feniletanoit glikozitinin bulunduğu tespit edilmiştir. Incarvillea emodi"de feniletanoit glikozitlerinin varlığı ilk kez bu çalışma ile gösterilmiştir. Antioksidan ve sitotoksik aktivite araştırmaları ilaç geliştirme çalışmalarında önemlidir. Çalışmamızın sonuçları, Incarvillea emodi"nin, Pakistan"da çeşitli biyolojik etkileri nedeniyle halk arasında kullanılışını desteklemektedir. Ayrıca, Incarvillea cinsinin dispepsi ve iç hastalıklarda geleneksel etnoveteriner ilaç olarak kullanımı da daha önceki çalışmalarda belirtilmektedir. Anahtar Kelimeler : Incarvillea emodi, Bignoniaceae, Radikal süpürücü etki, Sitotoksik aktivite, HPLC, Feniletanoit glikozitleri