¹Fırat Universitesi, Veteriner Fakültesi, Veteriner Hekimliği Tarihi ve Deontoloji Anabilim Dalı, TR-23119 Elazığ - TÜRKİYE DOI : 10.9775/kvfd.2016.17214 Türk tarihinde hayvanların refahını korumaya yönelik olarak çıkarılmış bazı önemli hukuki düzenlemelere rastlamak mümkünse de, 2004 yılına kadar, bağımsız bir hayvan refahı düzenlemesi yoktur. Hayvan refahı ile ilgili ilk bağımsız yasası olan 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu 24 Haziran 2004 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Ancak, bu kanunun yürürlük tarihi 2004 olmasına rağmen, bu alanda, 2010 yılına gelinceye kadar, "Deneysel ve Diğer Bilimsel Amaçlar için Kullanılan Deney Hayvanlarının Korunması, Deney Hayvanlarının Üretim Yerleri ile Deney Yapacak Olan Laboratuvarların Kuruluş, Çalışma, Denetleme, Usul ve Esaslarına Dair Yönetmelik", "Hayvanat Bahçelerinin Kuruluşu ile Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik" ve "Hayvanların Korunmasına Dair Uygulama Yönetmeliği" dışında ilerleme kaydedilmemiştir. Avrupa Birliği uyum sürecinde yapılan çalışmalar çerçevesinde çıkarılan ve hayvan refahı ile ilgili bir bölüm içeren yasa 5996 sayılı 2010 tarihli Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu"dur. Bu yasanın yürürlüğünden sonra çıkarılan yönetmelikler ise; Aralık 2011 tarihli Çiftlik Hayvanları Refahına İlişkin Yönetmelik ve Hayvanların Nakilleri Sırasında Refahı ve Korunması Yönetmeliği"dir. Çiftlik Hayvanları Refahına İlişkin Yönetmelik 2014 yılında yürürlükten kaldırılmış ve yerine yenisi getirilmiştir. Tüm bu düzenlemeler Avrupa Birliği mevzuatıyla oldukça benzerlik taşımaktadır. Ancak, kesim süreçlerinde hayvan refahına yönelik bir düzenleme ve ayrıca buzağıların ve yumurtacı tavukların refah standartlarını belirleyen düzenlemeler dışında tür-spesifik düzenlemeler bulunmamaktadır. Anahtar Kelimeler : Hayvan koruma, Hayvan refahı/gönenci, Mevzuat, Türkiye