¹Anesthesiology and Reanimation Department, Adiyaman University Medical School, TR-02100 Adiyaman - TURKEY DOI : 10.9775/kvfd.2019.21885 Sugammadeks klinik anestezi uygulamalarında sıklıkla kullanılır. Sugammadeksin nörotoksik etkiye sahip olup olmadığını belirlemek için, beyin ve serebellum dokularının histopatolojik değerlendirmesi ve antioksidan durumu araştırıldı. Otuz iki erişkin sprague dawley sıçanı dört gruba ayrıldı. Purin Kontrol Grubuna (Grup 1, n=8) işlem yapılmadı. Kontrol grubuna (Grup 2, n=8) 16 mg/kg serum fizyolojik verildi. Sugammadex grubuna (Grup 3, n=8) 16 mg/kg sugammadex ve sugammadex+rocuronium grubuna (Grup 4, n=8) 16 mg/kg sugammadeks ve 1 mg/kg rokuronyum verildi. İlaç uygulamalarından sonra beyin ve beyincik dokuları histolojik ve oksidadif hasar açısından biyokimyasal olarak değerlendirildi. Beyin ve beyincik dokusunun genel yapısı tüm gruplarda normaldi. Katmanların ve içerdiği nöronların görüntüleri normaldi. Patolojik bulgu bulunamadı. Gruplar arasında sıçan beyninde glutatyon enzim aktivite düzeyleri (GSH-Px) ve malondialdehit (MDA) düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Serebellum dokularında GSH-Px ve MDA düzeyleri sugammadeks ve sugammadeks+rocuronium grubunda hafif bir artış gösterdi. Bu artışlar istatistiksel olarak anlamlıydı. Ancak bu artış, beyincik dokusunda histopatolojik hasara neden olmadı. Çalışma, sugammadeksin sıçanlarda rocuronyum etkisinin tersine çevrilmesinde güvenli olduğunu göstermektedir. Çalışmada kullanılan doz aralıklarında sugammadeks sıçan beyni ve beyincik dokularında olumsuz etki oluşturmamıştır. Keywords : Rat, Nöromüsküler Blok, Sugammadeks, Rocuronium, Beyin dokusu, Beyincik dokusu, Nörotoksisite