¹Department of Theriogenology Veterinary Medicine, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, IRAN
²Department of Clinical Science, Veterinary Medicine Faculty, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, IRAN DOI : 10.9775/kvfd.2018.20778 In vitro embriyo üretiminin başarısını azaltan en önemli faktörlerden biri oksidatif stres aracılı reaktif oksijen türleri ve bunun sonucu oluşan hücresel hasarlardır. Bu çalışma, in vitro olgunlaşma süresince farklı dozlarda sistamin ve 13-cis-retinoik asit ilavesinin oosit olgunlaşması ve blastosit oluşumu üzerine etkililerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Beş yüz oosit kompleksi kesimhaneden rastgele toplandı ve beş gruba ayrıldı; ilave katkısız in vitro olgunlaştırma medyumu (IVM)"nda olgunlaşan oositler (kontrol), 50 μM veya 100 μM sistamin katkılı IVM"de olgunlaşan oositler, 5 nM 13-cis-retinoik asit katkılı IVM"de olgunlaşan oositler ve 10 nM 13-cis-retinoik asit katkılı IVM"de olgunlaşan oositler. Olgunlaşan oositler fertilize ve kültüre edildi. Oositler ve embriyolar sırasıyla nükleer olgunlaşma ve blastosit oluşumu bakımından değerlendirildi. Kümülüs genişlemesi, çentiklenme, morula ve blastosit evrelerindeki en yüksek oosit sayıları sırasıyla 13-cis-retinoik (5 Nm) (%92), sistamin (100 μL) (%74), sistamin (50 ve 100 μL) (%48), sistamin (100 μL), 13-cis-retinoik (%24) ve son olarak sistamin (100 μL) (%22) uygulananlarda gözlemlendi. Oositlerin nükleer olgunlaşması 10 nM 13-cis-retinoik asit katkılı medyumda anlamlı oranda düştü (P<0.05). Bu çalışmanın sonuçları IVM içerisine sistamin ve düşük konsantrasyonda 13-cis-retinoik asit katkısının sığır embriyosunun in vitro üretimini iyileştirdiğini göstermiştir. Keywords : Sistamin, 13-cis-retinoik asit, Sığır, İn vitro embriyo üretimi