¹Department of Animal Science, University of MohagheghArdabili, Ardabil, IRAN DOI : 10.9775/kvfd.2018.19720 Hayvancılık endüstrisinin temel amacı, ekonomik bir üretim sistemi olarak, performanstaki değişimler vasıtasıyla üretim verimliliğini artırmak ve ekonomik verimliliği geliştirmektir. Bu nedenle, evcil hayvanlar için genetik iyileştirme programlarının tasarlanmasında, üretim sisteminin ve performansını etkileyen faktörlerin ve sistemlerin karlılığının, yani gelirlerin ve maliyetlerin tanınmasına dikkat edilmesi gerekmektedir. Piyasa likidite akışı ve ekonomik getirilerin tahmininde, biyoekonomik bir model kullanılarak, 2012-2016 yılları arasında Ardebil ilindeki geleneksel ve endüstriyel sığırların gelir ve maliyet verileri kullanılmıştır. Yönetim tipine göre beslenme metodu iki yönteme ayrıldı: geleneksel besleme (otlakta) ve endüstriyel besleme. Çalışmanın sonuçları, her iki sistemde de en yüksek gelir ve beslenme birim maliyetlerinin sırasıyla süt satışları ve beslenme maliyetleri ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Farklı seviyelerde süt üretimi (yüksek üretim, ortalama üretim ve düşük üretim) ve geleneksel sisteme sahip endüstriyel sistemler için yatırım riski seviyesi standart sapma kullanılarak sırasıyla 0.032, 0.078, 0.030 ve 0.013 olarak tahmin edilmiştir. Bu rakamlar, geleneksel süt sığırcılığına kıyasla endüstriyel süt sığırlarında yüksek yatırım riskini gösteren orta getirilerle elde edilen ortalama sonuçlardan gerçek sonuçların sapma derecisini temsil etmektedir. Her iki sistemde de, en yüksek tahmini kısmi önem, üretim özellikleri ile ilişkiliydi, bunu sırasıyla hayatta kalma ve büyüme özellikleri takip ediyordu ve en düşük değer, üreme özellikleriyle ilişkiliydi. Keywords : Biyoekonomik model, Ekonomik değer, Risk, Geleneksel ve endüstriyel sistem